Só het ons oord ontwikkel (1)

Ons beoog om in die volgende paar maande stories van ons oord se ontwikkeling te plaas. Hiervoor het ons soms gaan kers opsteek by persone wat betrokke was, maar meer dikwels het ons ons tot ou notules van die bestuurskomitee gewend en afgekom op kosbare grepies uit ons oord se verlede.

As ʼn mens terugdink aan die ontstaan en ontwikkeling van ons oord oor nagenoeg 27 jaar, móét ons erkenning gee aan diegene wat Warmbad Renaissance gebou het.

Daarom is ons van oordeel dat inwoners gerus kan kennis neem van die bouvoormanne wat die bouwerk sedert voor en na 1991 behartig het.

Die huidige ontwikkelaar van ons oord en direkteur, Warmbad Renaissance (Edms) Bpk. Werner Pauw, het oor die jare heen ʼn deurslaggewende rol vervul. Sy naam verskyn die eerste keer in die notule van die bestuurskomiteevergadering gedateer 2 September 1993. Par. 13 verwys na hom as ʼn regsadviseur wat uitgenooi sal word om die bestuurskomitee in te lig oor “nuwe wetgewing wat bepaal hoe die bestuur van die oord in die toekoms behartig gaan word.”

Werner Pauw

WERNER PAUW skryf: Aangesien Warmbad Renaissance in fases ontwikkel het, was daar oor die jare heen verskeie bouvoormanne betrokke.

Gerhardt van Rensburg, ʼn plaaslike boukontrakteur, was as buitestaander betrokke by die oprigting van sommige van die eenhede. Sy pa is Coen van Rensburg wat tans in E77 woon.

Uit ons geledere was daar met verloop van tyd hoofsaaklik drie bouvoormanne.

Oom Gert de Waal was die tradisionele, ou-generasie bouvoorman wat min nonsens geduld het. Hy is in ongeveer 2000 oorlede.

Hy is opgevolg deur oom Piet Badenhorst wat op dieselfde manier as oom Gert te werk gegaan het en sy werk sonder omhaal van woorde  gedoen het.  Hy is reeds in 2005 oorlede.

Daarna was Gert Kruger by die oord betrokke, maar nie met die bou van nuwe eenhede nie. Sy taak was om bestaande eenhede gereed te kry sodra dit herverkoop is. Gert het in 2017 afgetree en woon tans in Vredenburg.

Gert Kruger

Inwoners ken waarskynlik ook vir Willie Nkosi wat van Warmbad afkomstig is en die oord soos sy handpalm ken.  Hy en sy span word hoofsaaklik gebruik om by die verkoop van die sogenaamde lewensregeenhede op deeltitel vir die kopers op te knap.

Willie Nkosi

Nog ʼn legende wat goed deur die eerste inwoners onthou sal word, is die verkoopsagent Lettie van Rooyen wat vanuit een van die leë eenhede gewerk het.  As jy iets van die oord of sy mense se doen en late wou weet, kon jy maar net vir Lettie vra …

Our favourite Comrades Marathon runner

Most residents know Frans Matjila. He is an employee of Galven Security, the company responsible for our safety.

However, few of us know that this unassuming man is also a long distance athlete of note. From 2001 to 2010 he completed ten Comrades Marathons. He is the proud holder of a green number which is awarded in perpetuity to participants who have managed to successfully complete ten Comrades Marathons.

Frans proudly showing off one of his three silver medals and his green number

Frans won three silver and seven Bill Rowan medals from 2001 and 2010. The silver medal is awarded to competitors who complete the race between 6 hours and 7 hours 30 minutes. The Bill Rowan medal, which is bronze-centred and encircled by a silver ring, requires a time of between 7 hours 30 minutes and 9 hours.

Frans recorded his best time of 6 hours 59.37 minutes for the up run from Durban to Pietermaritzburg on 24 May 2009, achieving a credible 213^th position out of 20 000 participants. He was awarded the third of his silver medals for this achievement.

Frans ran the 2005 Comrades Marathon in a time of 8 hrs 19.01 min.

Asked why he no longer takes part in this iconic race, he replied that he has not been able to afford it since 2010. However, he hopes to save up enough money to compete in the 94^th Comrades Marathon in 2019.

His training schedule includes running to and from work.

Inwoners vier die winter

Inwoners het onlangs die winter gevier met ʼn middagmaal van heerlike boontjie- en groentesop, tuisgebakte potbrood en ander gebak, en ’n glasie of twee of drie sjerrie.

Hieronder verskyn foto’s wat ‘n oorsig van die verrigtinge gee.

Annetjie van Rooyen (links) en Jadene Horne het die broodtafel behartig

Dirk (links), Magda van den Berg en Barry Vosloo probeer om nie te veel van die kosbare voggies te stort nie

Dié gemoedelike groep bestaan uit (v.l.n.r.) John en Colleen Meredith, Annatjie en Mynhardt Maree, Elize en George Yeo

Oord se liggaamsoefeninggroep vier eerste verjaardag

Ons LO-groep onder leiding van Rina Steynberg (E105), was op 5 Junie een jaar oud.

Die doel van dié aktiwiteit is om inwoners te help om hulle stram lywe soepel te probeer hou deur middel van liggaamsoefeninge wat spesiaal vir die ouer garde ontwikkel is.

Kliphard aan't oefen

Hierbenewens plaas deelnemers gereeld ʼn geldjie ten bate van CANSA (die Cancer Association of South Africa) in ʼn boksie.  Só ploeg hulle uit dankbaarheid iets terug, enersyds vir CANSA se uitmuntende bydrae tot die gemeenskap en andersyds uit dankbaarheid dat hulle nog soos jonger mense kan bokspring!

Die geldboksie

Op die eerste foto hieronder blaas Rina die kersie op die koek dood om die verjaardagviering met koffie en beskuit in te lui. Op die tweede foto oorhandig sy die jaar se opbrengs van R5 767.30 aan Ansie van Heerden. Ansie is die gemeenskapsmobiliseerder (Community Mobiliser) van CANSA se Waterberg-streekkantoor op Modimolle.

Birdlife in our village (6)

During the past six months Philip van den Berg (U34) has enlightened us about the birdlife in our village. He is an acclaimed environmentalist and wildlife photographer.

This month he has provided us with text and pictures about an iconic bird of the bushveld, the Grey Go-away Bird (Afr. Kwêvoël), the last in the series.

PHILIP VAN DEN BERG writes: Everyone visiting or living in the bushveld will be well acquainted with the loud and nasal ‘waaaaay’ or ‘kay-waaaay’ call of Grey Go-away Birds, hence the name. Their call also includes various yowls, shrieks and grunts.  One particular high-pitched call that they utter when suspecting danger, serves as a warning, upon which all mammals and birds within hearing distance will take cover immediately. For this reason they are not favoured by many hunters.

These large and plain grey birds are easily seen as they move around in bushes with great agility or perch on exposed branches in pairs or small groups. They are sometimes seen on the ground when fruit or flowers are available. They are alert and inquisitive and lower or raise their crests when alarmed. At night they roost in groups of 3 to 5 birds higher up in trees.

The Grey Go-away Bird raises its crest when alarmed or ...

... lowers it

Grey Go-away Birds favour acacia savanna and arid woodland. They are widespread and have extended their range. When I was a student in Pretoria in the 1960s there were no Grey Go-away Birds in the urban areas of Gauteng. At present, however, they are fairly common city dwellers.

Grey Go-away Birds are opportunistic feeders that feed on fruit, flowers, nectar, buds, fresh new growth, seeds and also insects and some smaller vertebrates such as nestlings.

Feeding

Although their flight appears rather laboured, they can fly fairly long distances to good food sources.

They build their rather flimsy nests higher up in dense or thorny vegetation. The clutch consists of 2 to 3 eggs and the chicks are fed by both parents and sometimes a helper.

Bathing